Renanthera monachica

Ames 1915
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Renanthera monachica

Występowanie:

Filipiny. Występuje w prowincjach Quezon, Rizal i Zambales na wyspie Luzon oraz w prowincji Surigao na wyspie Mindanao. Zazwyczaj rośnie jako epifit na drzewach występujących na otwartych, trawiastych obszarach na wysokości do 500 metrów n.p.m.

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 37°C i 13°C.
Przeciętna wilgotność wynosi około 70% zimą i wiosną, a latem i jesienią ponad 80%.
Opady od 13 mm w lutym do 432 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 28,3/18,9°C w styczniu do 32,2/22,4°C przez całe lato i jesień.
Okres kwitnienia: Od stycznia do września.

Uwagi różne:

Rośliny te charakteryzują się długim okresem kwitnienia. 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to dość duży, dorastający do 30-60 cm epifit o wzroście monopodialnym i wznoszącym się pokroju.  

Pseudobulwy/łodyga:

Dorastająca do 30-60 cm łodyga jest ulistniona na całej długości i osłonięta pochwami liściowymi.  

Liście:

Długości 15-19 cm i szerokości 1,0-1,8 cm. Liście są rozmieszczone naprzeciwlegle. Są bardzo mięsiste i sztywne, zazwyczaj matowozielone. Gdy stanowisko jest bardzo słoneczne, mogą mieć odcień brązowy lub bordowy.  

Kwiatostan:

Długości do 45 cm. Wzniesiony, łukowato wygięty lub lekko zwisający kwiatostan wyrasta z kąta liściowego. Kwiatostan może być pojedynczy lub rozgałęziony, z luźno rozmieszczonymi kwiatami.  

Kwiaty:

Do 50 w kwiatostanie. Przypominające gwiazdy kwiaty są jasnopomarańczowe, dość gęsto pokryte nieregularnymi, krwistoczerwonymi kropkami. Kwiaty mają średnicę do 4 cm. Płatki okółka zewnętrznego i wewnętrznego są szeroko rozwarte i kształtem przypominają ostrze lancetu. Wyprostowany płatek środkowy ma długość 1,5-1,6 cm, szerokość 0,4-0,5 cm i jest tępo zakończony. Dużo większe boczne płatki zewnętrzne są szerokości 1,7-2 cm i mają haczykowate zakończenia. Wewnętrzne płatki okwiatu mają długość 1,3-1,4 cm, szerokość 0,3-0,4 cm i są ostro zakończone. Wydatna, workowata trójdzielna warżka charakteryzuje się sztywnymi, trójkątnymi bocznymi działkami i podłużną działką środkową długości 0,25 cm i szerokości 0,1 cm. Podstawa warżki jest połączona z prętosłupem i tworzy małą, zakończoną tępym kolcem walcowatą ostrogę długości około 0,15 cm. Wydatny, sztywny prętosłup ma przeciętnie długość 0,4 cm.

Tłumaczenie: Agnieszka Kleczkowska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 29-31°C, w nocy 22°C, co daje różnicę dobową 7-9°C. Najcieplejsze dni roku i najwyższe różnice temperatur między nocą a dniem występują wiosną. Wiosną średnia temperatura dnia wynosi 31-32°C, nocy 20-22°C, z amplitudą dobową 10-11°C.

Światło:

40000-50000 luksów. Stanowisko bardzo jasne, na granicy poparzenia liści, jednak rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie południowego słońca. Hawkes (1965) twierdzi, że większość gatunków z rodzaju Renanthera potrzebuje dużego nasłonecznienia w celu osiągnięcia bujnego kwitnienia. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

Podlewanie:

Od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są obfite, ale w okresie zimy występuje 3-4-miesięczny okres suszy. W okresie aktywnego wzrostu podłoże uprawianych roślin powinno być stale wilgotne, lecz późną jesienią podlewanie powinno być stopniowo zmniejszane.

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Rośliny uprawiane są w taki sam sposób, jak vandy. Roślina powinna rosnąć w wiszącej doniczce lub drewnianej skrzynce wypełnionej przewiewnym, szybko schnącym podłożem składającym się z dużych kawałków węgla drzewnego, korków od wina i dużych kawałków korka lub kory. Niektóre rośliny są umieszczane tylko w takiej ilości podłoża, jaka pozwala im na zakorzenienie się. Korzeniom należy pozwolić na dowolny wzrost, zwisanie i nie należy ich przycinać, aby nadać roślinie uporządkowany wygląd. Nawet nieznaczne przycięcie korzeni (poza konieczne minimum wynikające z ich przeschnięcia lub uszkodzeń na skutek procesów gnilnych) cofa roślinę w rozwoju o parę lat. Ciągły i silny ruch powietrza wokół korzeni jest bardzo istotny dla prawidłowego wzrostu.  

Wilgotność powietrza:

80-85% latem i jesienią, spadając do około 70% w ciągu 3 miesięcy pod koniec pory suchej przypadającej na późną zimę i wczesną wiosnę.  

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 28-29°C, nocą około 19°C, co daje różnicę dobową 9-11°C. Pomimo iż w czasie zimy przez 3-4 miesiące opady deszczu są niskie, to rosa i nocne mgły dostarczają dodatkowej wilgoci. W uprawie zimą należy znacznie ograniczyć podlewanie. Rośliny powinny przeschnąć pomiędzy kolejnymi podlewaniami, ale nie należy ich pozbawiać wody na dłużej. Suchy okres spoczynku nie jest najbardziej istotnym elementem w uprawie tego rodzaju, gdyż na wyspie Mindanao nie ma wyraźnej pory suchej. Zimą, kiedy podlewanie roślin jest ograniczane, należy również zredukować nawożenie. W środowisku naturalnym najjaśniejsze dni występują w zimie.